اثر شدت‌های مختلف تمرین دایره‌ای مقاومتی بر پروتئین وابسته به آگوتی، انسولین و گلوکز پلاسما در مردان جوان

سابقه و هدف: پروتئین وابسته به آگوتی پپتیدی است که بر رفتار تغذیه ­ای، هموستاز انرژی و نیز بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال تاثیرگذار است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر 6 هفته تمرین دایره‌ای مقاومتی با شدت‌های مختلف بر سطوح پلاسمایی پروتئین وابسته به آگوتی، انسولین و گلوکز در مردان جوان بود. مواد و روش ­ها: در این تحقیق تجربی 45 نفر از دانشجویان پسر 20 الی 24 ساله (با میانگین وزنی 76/3±61/70 کیلوگرم، سن 17/0±55/21 سال و قد 15/1±84/174 سانتی‌متر) ساکن خوابگاه به­ طور تصادفی در 5 گروه 9 نفره (کنترل، 20، 40، 60 و 80 درصد حداکثر یک تکرار بیشینه) قرار گرفتند. گروه‌های تمرینی 24 جلسه تمرین دایره‌ای مقاومتی را با شدت‌های تعیین ‌شده انجام دادند. گروه کنترل در طول این دوره در هیچ‌گونه برنامه ورزشی منظمی شرکت نکرد. نمونه‌های خونی 48 ساعت قبل و پس از تمرینات (3 ساعت پس از صرف صبحانه نرمال) از ورید بازویی جمع‌آوری شد. نتایج: نتایج نشان داد بین تغییرات سطوح پروتئین وابسته به آگوتی پلاسما (0/399=P) و گلوکز (0/27=P) در گروه‌های مختلف تفاوت معنی‌داری وجود ندارد، اما برای انسولین (013/0P=) در گروه‌های مختلف تفاوت معنی‌دار مشاهده شد. نتیجه­ گیری: این پژوهش نشان داد سطوح پروتئین وابسته به آگوتی در شدت بالای تمرین مقاومتی (80 درصد یک تکرار بیشینه) کاهش بیشتری داشته و لذا این شدت تمرینی می­ تواند در کاهش اشتها و جلوگیری از افزایش وزن در مردان جوان مفید باشد.